GEZÔARDE ONDER DE LAT

We hebben er lang op moeten wachten, maar Sporting Lokeren is eindelijk weer helemaal op dreef. Een teleurstellend seizoen werd gelukkig toch nog goedgemaakt met een mooie passage in Play-off 2. Wij onthouden vooral dat het tij keerde toen Ortwin De Wolf onder de lat verscheen.

Kan je met een goed gevoel terugkijken op je seizoen?
“Het seizoen voor mij was voornamelijk Play-off 2, waarin ik veel matchen heb mogen spelen. Ik ben dan ook zeer tevreden dat ik weer wat meer wedstrijden achter mijn naam heb staan. Natuurlijk moet je er als doelman wel een heel seizoen kunnen staan, maar je weet nooit op voorhand wanneer je kansen gaat krijgen. Deze kans heb ik met beide handen gegrepen en hopelijk kan ik in de toekomst steeds meer laten zien.”

Hoe komt het dat je plots heel veel wedstrijden na elkaar mocht spelen?
“De eerste doelman, Davino Verhulst, moest onder het mes. Hij zou een hele tijd buiten strijd zijn, dus moest ik hem vervangen. Ik wist dus op voorhand dat ik in Play-off 2 veel matchen gingen mogen spelen, zo kon ik er optimaal naar toe leven en me goed voorbereiden.”

Heb je veel reactie gekregen?
“Meer en meer mensen spreken me aan. Ook van wie ik het niet verwacht en dat is wel een leuk gevoel. Of supporters die mijn naam scanderen, fantastisch! Ik ben ook peter van supportersclub ’t Moleken hier in Eksaarde. Ook daar voel ik heel veel steun. Ik probeer dan ook zoveel mogelijk activiteiten bij te wonen. In de eerste plaats om dat ik dat gewoon graag doe en natuurlijk ook om hen te bedanken. Het mentale aspect voor een doelman wordt vaak erg onderschat, maar het betekent zo veel.”

Leg eens uit …
“De meesten verwachtten allemaal dat ik die matchen in Play-off 2 perfect ging afwerken, maar dat is echt niet zo vanzelfsprekend. Fysiek waren die matchen geen enkel probleem voor mij, maar mentaal is dat zwaar. Je telkens opnieuw opladen voor een wedstrijd vergt veel van jezelf. Als je wint is dat makkelijk, maar ook na een slechte match moet je er weer staan. Keepen is in de eerste plaats mentaal sterk zijn!” 

veertig goals

Hoelang speel je ondertussen voor Sporting Lokeren?
“Ik speel al mijn hele carrière hier, op één seizoen na. Ik ben begonnen bij FC Eksaarde, als spits nota bene, met een goal of veertig in dat seizoen. Daarna heb ik meteen de stap naar Lokeren gezet, waar ik eerst ook nog vier jaar als spits gespeeld heb.”

Van spits naar doelman, dat is een grote verandering?
“Ik was nog heel jong, dus op die leeftijd kon dat nog wel. Na mijn periode als spits ben ik omgedoopt tot verdediger om uiteindelijk op mijn elf jaar als doelman te spelen. De toenmalige doelman van de ploeg was een keertje afwezig en ik gaf me op om in het doel te gaan staan. Dat bleek goed te lukken … uiteindelijk zelfs héél goed. Bij de U14 heb ik nog even geprobeerd om terug als verdediger te gaan spelen, maar dat werd een kort verhaal hoor, de conditie was al helemaal weg (lacht).” 

Je bent al van op heel jonge leeftijd intensief met voetbal bezig, hoe reageerden je ouders daarop?
“Zij hebben de eerste stap voor mij gezet, toen Lokeren kwam aankloppen. Ik was veel te jong, dus dan wordt dat met de ouders geregeld. Ik mocht van hen bij Lokeren gaan spelen als ik dat wou. Ook toen het uiteindelijk duidelijk werd dat ik misschien toch wel een kansje had om bij Lokeren te blijven voetballen en misschien wel een carrière uit te bouwen, hebben ze me keihard gesteund. Ze hebben me altijd de keuze gelaten. Studeren, voetballen of de combinatie. Zodra ik zeker van mijn stuk was, stonden zij daar ook honderd procent achter.” 

Nie zeveren!

Je kan ondertussen niet alleen zeggen dat je wedstrijden op het hoogste niveau achter je naam hebt staan, maar ook wedstrijden met de nationale jeugdploeg én een training met de Rode Duivels. Hoe ben je daar beland?
“Ik kreeg plots telefoon van Erwin Lemmens, de keepers­trainer van Sporting Lokeren en de Rode Duivels. Hij zei dat ik moest komen meetrainen met de Rode Duivels, want ze hadden een vierde doelman te kort. Ik heb drie of vier keer geantwoord dat hij moest stoppen met liegen. Erwin is nogal ne zevereir, dus ik dacht echt dat hij me weer eens aan het beetnemen was. Plots drong het door … Ik legde de telefoon neer, werd lijkbleek en begon te beven. Mijn mama kwam al in paniek naar mij: ‘Oei, wat scheelt er?’. ‘Ik mag meetrainen met de Rode Duivels’, riep ik! Een onbeschrijfelijk gevoel.”

Hoe was het om tussen al die vedettes rond te lopen?
“Dat ga ik nooit meer vergeten. Ze hebben mij daar wel een paar keer serieus doen afzien, maar achteraf kwamen ze wel naar mij om me te feliciteren. Ze hadden het niet verwacht dat ik het er toch nog zo goed van ging afbrengen!”

Horen we binnenkort nu ook jouw naam als de bondscoach zijn selectie voorleest?
“Totaal niet! Ik ben daar ook niet mee bezig. Het was een supertoffe ervaring, maar voorlopig blijft het daar ook bij. Natuurlijk hoop ik dat ik ooit voor de Rode Duivels mag spelen, dat wil iedere voetballer, maar ik lig er nog niet van wakker.”

Italië

Wat brengt de toekomst voor jou?
“Alvast geen enkele stap overslaan. Ik heb in Lokeren veel moeten doen om te staan waar ik nu sta. Als ik zou vertrekken moet ik weer van nul beginnen en maak ik het mezelf heel moeilijk. Ik hoop dus dat ik hier mijn kansen blijf krijgen om uiteindelijk eerste doelman te worden. Natuurlijk zal er wel een tijd komen dat het moet gaan gebeuren. Maar voorlopig heb ik er een goed gevoel bij. Ik kreeg ieder seizoen wat meer kansen en ook de club geeft me goede signalen.”

En als je mag dromen?
“Dan trek ik naar de Italiaanse competitie, in de voetsporen van de Braziliaanse doelman Dida. De Serie A ligt me wel. De mentaliteit is daar erg goed en veel jonge Belgen trekken tegenwoordig ook naar daar. Ik vergelijk mezelf trouwens ook een beetje met Dida. Hij was ook een grote doelman, niet te breed … het postuur dat ik heb. Pas op, als ik hem achterna wil qua carrière moet er wel nog héél veel gebeuren hé.”

Tot slot, als je ooit aan de top speelt, gaan we je nog terugzien in Eksaarde?
“Dat denk ik wel. Ik woon hier namelijk heel graag. Ik ben zelf een rustig persoon, dus wonen in een drukke stad, dat is niks voor mij. Een weekendje weg, dat doe ik graag, maar ik ben altijd blij als ik hier terug thuis ben. Moest ik later hier kunnen wonen, teken ik daar nu direct voor!”

Nog heel veel succes met je verder carrière Ortwin!