Jeroen Baert

Voor de twaalfde editie van het Gezôardemagazine bel ik in de Kasteeldreef nummer twaalf aan. Een stille, bescheiden man, Jeroen Baert, opent de deur.

Rico, hoe kom jij hier in een uithoek van Eksaarde terecht?

Gezellig warm hier met die houtkachel.

Ik probeer het hier wat gezellig te houden ondanks de verbouwingen. Er is nog geen centrale verwarming. Ik krijg vaak de vraag wanneer ik eens iets aan de voorgevel ga doen, maar dat is het minste van mijn zorgen. Het is belangrijk dat het eerst binnen wat in orde komt.

Jeroen, bedankt om even de tijd te nemen voor een interview.

Ik sta eigenlijk niet graag in de schijnwerpers, maar voor Eksaarde wil ik dit graag doen.

Wat betekent Eksaarde voor jou?

Eksaarde is voor mij prachtig, rustig en heel mooi van natuur. Ik sta daar vaak versteld van. Weinig mensen weten dat. Van bij mij ben ik direct in de velden waar ik me heel goed voel.

Hoe ben je in Eksaarde terecht gekomen?

Ik ben opgegroeid in Zelzate en woonde in Gent toen ik mijn ex-vrouw Nathalie leerde kennen op ons werk in Emiliani. Na een omzwerving langs Overmere, hebben we eind 2005 hier in Eksaarde een huis gekocht. We wouden allebei dichter bij ons werk wonen, dus Eksaarde was ideaal. We vonden een huisje, namelijk waar de toenmalige ‘Frituur den Hollander’ was. Na onze echtscheiding heb ik dit huis in de Kasteeldreef gekocht. Ik ben dit nu beetje bij beetje aan het verbouwen. Het gaat traag want financieel is het niet altijd evident als alleenstaande. Bovendien probeer ik zoveel mogelijk zelf te doen in de verbouwing. Het is wel veel rustiger dan in het dorp. Wat de verkeersveiligheid in Eksaarde betreft valt het wel mee, maar ik mag er niet aan denken dat mijn zoon Sietse onderweg naar de Moerbei iets zou overkomen. De oversteekplaats van de Dam is toch niet zo veilig …

Je werkt in Emiliani, zeg je?

Emiliani is een woon- en dagbestedingsvoorziening voor mensen met een verstandelijke beperking. Het biedt mensen met een beperking en hun netwerk professionele ondersteuning bij het zelf invullen van hun leven op het vlak van wonen, leren, werken en vrije tijd. Ik werk daar al 22 jaar. Eerst stond ik in de leefgroepen, maar de laatste zeven jaar sta ik in de nacht. Naast mijn job als opvoeder/ondersteuner heb ik nog een zelfstandig bijberoep, voornamelijk het onderhoud van tuinen.

Woon je hier graag?

Ja, heel graag. Eksaarde leeft! Mede door toedoen van de
Gezôarse Feesten en de KSA, maar ook door andere verenigingen. Er is hier altijd wel iets doen.

Eksaarde heeft ook nog zo’n typisch dorpse mentaliteit. Mijn buurman Marc staat elke avond buiten met nog enkele andere buren. Dat is nog zo typisch iets van vroeger. Iedereen kent hem en zegt hem goeiedag. Dat is geweldig!

Wat doe je in je vrije tijd?

Ik heb co-ouderschap over de kinderen, Sietse en Marthe, dus kruipt er ook veel tijd in de zorg voor hen. Je bent vaak taxi voor hun jeugdbeweging, sportclub, de extra zorg (logo, psychomotoriek) voor de dochter die kampt met ADD en DCD. Met de verbouwing in het huis waar we overigens ook in wonen is er niet altijd veel ruimte voor hobby’s. De kinderen worden nu wel groter dus ik denk dat er meer tijd zal vrijkomen. Vrije tijd besteed ik voornamelijk aan uitstapjes met de kids en ik trek er ook graag met de hond op uit.

Ik probeer af en toe eens een theaterstuk of concertje mee te pikken. Afgelopen week ben ik nog naar Rick De Leeuw geweest. Dat is puur jeugdsentiment! Vroeger ging ik wel vaker naar festivals, nu hou ik meer van het kleinschalige, weg van de drukte, de grote massa. 

Ik ben niet meer actief in het verenigingsleven, maar probeer wel steeds deel te nemen aan de activiteiten van de oud-leiding van de scouts. Ik was enkele jaren verantwoordelijk voor de Katse Feesten in Zelzate. Het is een vijfdaags programma georganiseerd door de scouts, best te vergelijken met de Fonnefeesten in het klein. Het valt echter altijd samen met het eerste weekend van de Lokerse Feesten waardoor je me in die periode weinig in Lokeren vindt.

Vroeger heb ik veel gesport, vooral zwemmen en voetbal. Nu ga ik vooral wandelen met de hond Aïko. Met hem kan ik de prachtige natuur van Eksaarde ontdekken.

Ik ben me ook aan het voorbereiden om de hobby van mijn vader over te nemen, bier brouwen. Hij heeft een installatie staan. Vroeger gaf hij cursussen in de Wijn- en biergilde van Doorslaar. Ik zou dan ook eerst een cursus volgen zodat, van zodra de installatie bij mij staat, ikzelf ook bier kan brouwen. Daar heb ik wel zin in.

Ik kook ook heel graag. Soms ga ik zelfs experimenteren …

Is er tijd voor reisjes?

Nu niet meer maar vroeger hebben we veel en lang gereisd. Marokko, India, Nieuw-Zeeland, Thailand, Taiwan, … Australië was de laatste. Daar zijn we twee maand geweest. Sietse was toen nog maar achttien maand en Marthe was op komst. Ooit wil ik dat terug gaan doen, maar eerst mijn huis afbetalen.

In mijn moeilijke periode rond de echtscheiding ben ik ook te voet naar Compostella beginnen gaan. Ik heb deze reis echter niet kunnen afronden omdat ik uit een stapelbed was gevallen en daarbij mijn ligamenten had gescheurd. Dat was een moeilijke periode, maar ik heb nu een heel goede verstandhouding met Nathalie, ook naar de kinderen toe.

Wat betekent de jeugd­­­-

b­eweging in je leven?

De kinderen zitten allebei in de KSA, iets wat ze heel graag doen en enthousiast over zijn. Ik vind een jeugdbeweging ook heel belangrijk: je kan er spelen, je creativiteit gebruiken, maar je leert er ook zelfstandig zijn en je verantwoordelijkheid nemen. Zeker van zodra je leider bent. Sietse kijkt hier al enorm naar uit. Hij gaat in Moerbeke naar school, maar blijft via de KSA zijn vrienden van hier wel zien. Ik ben zelf ook van mijn 6 tot mijn 26 jaar in de Scouts van Zelzate geweest. Een heerlijke tijd waarin ik als persoon echt gevormd ben.

Wat wens je Eksaarde nog toe?

Dat het vooral blijft zoals het nu is: mooi, rustig, dorps en met een actief verenigingsleven.

Bedankt Jeroen voor de aangename kennismaking. 

“Ik woon hier nu bijna een jaar samen met mijn vriendin, Amber De Beleir. Ikzelf ben geboren in Gent en opgegroeid in Waarschoot, maar mijn schoonouders wonen hier al ruim dertig jaar. Zij woonden in een kangoeroewoning met hun ouders. Sinds kort zijn de grootouders van Amber overleden en zijn wij mee in de woning getrokken.”

Wat doe je als job?

“Ik geef les, enerzijds in het duiken en anderzijds in EHBO.”

Duiken, laat me raden … van je hobby je beroep gemaakt?

“Van zodra ik oud genoeg was om met mijn vader mee te duiken, heb ik dat gedaan. Ik was amper twaalf jaar. Twee jaar later heeft mijn vader zelf een duikclub opgericht in Gent, ‘Ocean Divers’. Ik ben nu duikschoolleider en stuur een zestal instructeurs aan. Mijn pa heeft me de knepen van het vak geleerd.

Alles wat in de duikwereld bestaat, bieden we aan: zowel recreatief (tot max. dertig meter) als technisch (vanaf dertig meter tot …) duiken, van padi (duikorganisatie) tot lesgever. We hechten bij het duiken enorm veel belang aan veiligheid. We leggen veel discipline aan de dag om dit heel zorgvuldig aan te leren. Dat is ook één van de redenen waarom onze lessen 1 op 1 gegeven worden. Onze instructeurs geven heel graag les, zijn gedreven, maar ook fier dat ze hun kennis kunnen doorgeven. Door 1 op 1 te werken, kan je volledig op maat werken van de student, op zijn/haar tempo, rekening houdend met wensen of angsten.

De duikclub heeft negentig leden en verhuist in oktober van Gent naar Wachtebeke. Als het zwembad in Puyenbroeck opnieuw opengaat, dan kan je dus ook intekenen in een duikcursus bij ons.

Mijn vader heeft ook een duikwinkel in Waarschoot. Daar vind je echt alles.” 

En hoe kom je dan bij les geven in EHBO?

“De les bij eerste hulp is een onderdeel van de duikles. Dit onderdeel geef ik in bedrijven. Bijna alle dagen van de week trek ik rond in Vlaanderen om de kennis te verhogen van EHBO.”

Heb je daarnaast nog hobby’s?

“Ik rijd graag met de motor. Dat is vooral een hobby die ik met mijn broer en zus doe. Amber heeft ook nog gereden, maar nu we een baby’tje verwachten doet ze dat minder. Soms trekken we met de hele familie naar het circuit.”

Nog andere hobby’s?

“Recentelijk ben ik me ook aan het verdiepen in koken. Samen met mijn vriendin en schoonfamilie gaan we op avondonderwijs. We hebben vooral de wondere wereld van de kruiden ontdekt. Thais is mijn lievelingseten. Ik kon helemaal niet koken, maar nu is mijn vriendin heel blij. Mijn schoonvader is expert in desserten. Elk weekend eten we samen de restjes op van de verschillende kooklessen.”

Heb je huisdieren?

“We hebben een grote hond, Wiebel, een Newfoundlander. Op een dag was hij bij de buren in het zwembad gesukkeld. Door de hoge rand van het zwembad, kon hij er niet meer uit en moest ik hem gaan redden. Wel grappig want het is een zwemhond.”

Gaan jullie vaak op reis?

“Ik ben onlangs nog naar Frankrijk geweest. Onze reizen staan altijd in functie van het duiken. Ik kan er enorm van genieten om grotten en wrakken te ontdekken. Dan moet je goed technisch kunnen duiken. Samen met enkele duikstudenten van hier hebben we smalle doorgangen getrotseerd. Duiken in grotten is veel technischer dan het eerder recreatieve duiken. Om in een grot te kunnen duiken, heb je een speciale opleiding nodig. Het vergt een veel grotere voorbereiding, maar de natuur en de mooie structuur van de stenen kan me enorm bekoren.”

Ben je van plan om nog lang in Eksaarde te blijven wonen?

“Voor mij persoonlijk wonen we centraal tussen West-Vlaanderen en Antwerpen. Dit is perfect voor de EHBO-lessen in de verschillende bedrijven. Nu dat de duikclub naar Wachtebeke verhuist, is dat ook dichtbij. Mijn vriendin is pas afgestudeerd als tandarts en zou heel graag in ons dorp een praktijk uitbouwen. Het is hier aangenaam wonen en we willen hier dus zeker niet weg.”

Bedankt Rico voor deze aangename kennismaking!